یک محیط یادگیری شخصی (PLE) یک راه حل برای همگام شدن با سرعت سریع تغییر دانش است. برخی می گویند این یک مفهوم است ، در حالی که برخی دیگر می گویند این یک فناوری است.

من فکر می کنم یک تعریف خوب این است: یک محیط خودگردان و متحول از ابزارها ، خدمات و منابع سازمان یافته توسط شخصی که به دنبال راهی برای انجام یادگیری مادام العمر ، ایجاد و برقراری ارتباط با سایر افراد با علایق مشابه است.

از آنجا که شخصی است ، PLE هر کس منحصر به فرد خواهد بود. از آنجا که مشترک است ، اطلاعات ممکن است به طور مداوم ایجاد و به اشتراک گذاشته شود. در محیط کار ، طراحی یک محیط یادگیری شخصی این امکان را دارد که تا حدی جای دوره های معمولی را بگیرد.

طراحی ارگانیک در مقابل طراحی برنامه ریزی شده
شاید محیط یادگیری شخصی شما ، مانند من ، به صورت ارگانیک پدید آمده باشد. شما در مورد توییتر شنیدید و تصمیم گرفتید آن را امتحان کنید. وب سایتها و آموزشهای مفیدی پیدا کردید بنابراین تصمیم گرفتید که به یک ابزار نشانه گذاری آنلاین نیاز دارید. سپس متوجه شدید که می توانید با به اشتراک گذاشتن با یک ابزار نشانه گذاری اجتماعی به دیگران کمک کنید. همه اینها احتمالاً بدون برنامه ریزی زیاد اتفاق افتاده است. حداقل برای من کار کرد.

اما اگر بخواهید آگاهانه و موثرترین محیط یادگیری شخصی را که همه نیازهای شما را برآورده می کند آگاهانه طراحی و بسازید؟ یا اگر می خواهید به دیگران در محل کار خود بیاموزید که چگونه یک محیط یادگیری شخصی ایجاد کنند تا آنها بتوانند یادگیری و همکاری خودگردان را بهتر مدیریت کنند ، چه می کنید؟ سپس ، به نظر می رسد داشتن مدلی برای ساخت PLE ارزشمند خواهد بود.

مزایای استفاده از مدل
اتکا به یک مدل برای ایجاد یک محیط یادگیری شخصی ، مزایایی دارد.

اول ، داشتن یک مدل گزینه های شما را محدود می کند ، که می تواند هنگام شروع خوب باشد. این یک وب گسترده گسترده وجود دارد و گاهی اوقات می تواند احساس کند شما در حال گرفتن نی ها هستید.
دوم ، استفاده از مدل به شما جهت می دهد. به عنوان مثال ، اگر مدلی که برای جمع آوری انتخاب می کنید ، می خواهید به دنبال یک ابزار نظارت باشید.
سرانجام ، استفاده از یک مدل روند را بیشتر روش مند می کند. با استفاده از یک مدل ، مشخص است که چه چیزی دارید و چه خلاء هایی را باید برطرف کنید.
نحوه استفاده از مدل
وقتی مدلی را پیدا کردید که در زیر با آن طنین انداز است ، آن را همانطور که هست استفاده کنید یا متناسب با نیازهای خود اصلاح کنید. یا خودتان ایجاد کنید. سپس به ابزارها ، خدمات و منابعی که می توانید برای تحقق بخشیدن به هر قسمت از مدل دسترسی پیدا کنید ، فکر کنید. تحقیق کنید ، ابزارها و منابع را امتحان کنید ، با مردم ارتباط برقرار کنید و شروع به اتخاذ این روش کنید ، و آن را بخشی از جریان یادگیری خود کنید. به سادگی شروع کنید و در صورت لزوم اجزای سازنده را اضافه کنید. این روش می تواند برای کمک به دیگران در طراحی PLE خود نیز مفید باشد.

به عنوان نمونه ، من قبلاً وب سایتهای دارای مقالات مورد علاقه در مرورگر خود را علامت گذاری می کردم. آن روزها قدیمی بود. دسترسی به بوک مارک ها دست و پا گیر بود زیرا تعداد زیادی از آنها را داشتم. پس از آنکه فناوری RSS استاندارد شد ، من به یک جمع کننده RSS تغییر مکان دادم ، بنابراین می توانم مجله خودم را با خوراک RSS ایجاد کنم که با موضوع تنظیم شده است. این نوع خدمات در بخش “جمع آوری” یا “جمع آوری” مدلهای زیر قرار می گیرد.

حال بیایید شروع کنیم و چهار مدل از مدلهای موجود را بررسی کنیم. اگرچه برخی از این مدل ها چندین سال پیش ساخته شده اند ، اما من فکر می کنم آنها آزمایش زمان را می کنند.

یک مدل عمومی
خصوصیات یک PLE به گونه ای توصیف شد که فکر می کنم می تواند به عنوان یک مدل مورد استفاده قرار گیرد (من آن را کمی اصلاح کردم). نویسندگان نوشتند که PLE از ابزاری استفاده می کند که به دانش آموز اجازه می دهد:

با افراد دیگر بیاموزید: مدیریت و ایجاد روابط ، ایجاد ارتباط بین مخاطبین که بخشی از یک شبکه یادگیری رسمی نیستند.
منابع یادگیری آنها را کنترل کنید: به آنها اجازه دهید منابعی را که پیدا می کنند یا به آنها داده شده ، ساختار ، اشتراک و یادداشت گذاری کنند.
فعالیتهایی را که در آنها شرکت می کنند مدیریت کنید: فرصتهایی را برای ایجاد و همچنین پیوستن به فعالیتهایی فراهم آورید که افراد و منابع را گرد هم آورده باشد.
یادگیری خود را تلفیق کنید: به آنها اجازه دهید یادگیری از موسسات و منابع مختلف را یکپارچه کنند ، با استفاده مجدد از شواهد صلاحیت و ایجاد ارتباط بین یادگیری رسمی و غیر رسمی.

جمع آوری-بازتاب-اتصال-نشر مدل
این مدل PLE ایجاد شده توسط جرمی هیبرت یادگیری در گذشته ، حال و آینده را در نظر می گیرد. این شامل:

جمع آوری: جمع آوری ، ذخیره سازی ، سازماندهی و فیلتر کردن مخاطبین ، مصنوعات و اطلاعات
انعکاس: بررسی ، اتصال مفاهیم ، تلفیق ، وبلاگ نویسی ، کار در گروه های خصوصی / عمومی
اتصال: افراد و اطلاعات ، تشکیل گروه ، اهداف و علایق مشترک (و اطلاعات)
انتشار: انتخاب ، اصلاح ، ترکیب و انتشار ؛ نمونه کارها ، وبلاگ ها و غیره
نمودار (تاریخ دار) مدل جمع آوری-بازتاب-اتصال-نشر را مشاهده کنید.

چارچوب جستجو ، حس ، اشتراک
این چارچوب توسعه یافته توسط هارولد جارچ مبتنی بر مفهوم تسلط بر دانش شخصی (PKM) است ، روشی برای هدایت توسعه حرفه ای خود در بستر شبکه اتصالات.

جستجو شامل جستجو و کاوش و در جریان ماندن در رشته خود می باشد. ایجاد شبکه ای از افراد و منابع مورد اعتماد در اینجا مهم است.
حس کردن این است که ما چگونه چیزها را حس می کنیم. ما اطلاعات را با انعکاس و عملی کردن شخصی می کنیم. ما با انجام کار یاد می گیریم.
اشتراک گذاری شامل تبادل منابع و ایده ها با شبکه شخصی ما است. این ممکن است شامل همکاری و تجربیات مشترک باشد.

مدل Four C’s
در این مدل ، ایجاد شده توسط Chris Sessums ، وبلاگ فضای یادگیری شخصی است که به عنوان یک مرکز فعالیت فعالیت می کند و توسط افراد (گره) و فعالیتهای جمعی (شبکه) اطلاع رسانی می شود. این مدل از این فعالیتها تشکیل شده است:

جمع آوری: مقالات ، ابزارها ، داده ها ، تصاویر و منابع را جمع آوری کنید
برقراری ارتباط: به اشتراک گذاشتن ایده ها ، انتقال اطلاعات ، طرح سال ، تأمل ، پاسخ ، اظهارنظر و روشن سازی
ایجاد کنید: ایده تولید کنید ، تحقیق کنید ، بنویسید ، محتوا را به وجود بیاورید
همکاری کنید: سنتز کنید ، با همسالان کار کنید ، با یکدیگر درگیر شوید
نمودار این مدل را مشاهده کنید.

جمع آوری-پردازش-بازیگری
من همیشه از اولین باری که مدل میشل مارتین را دیدم ، آن را دوست داشتم ، زیرا شامل مراحل شناختی پردازش و اقدام است. به این شکل پیش می رود:

جمع آوری: جمع آوری اطلاعات از وبلاگ ها ، موتورهای جستجو ، بوک مارک ها ، ژورنال ها ، مخاطبین
پردازش: وبلاگ نویسی ، یادداشت برداری ، طراحی ، نشانه گذاری ، استفاده مجدد از آنها
اقدام به یادگیری: انجام آزمایشات ، امتحان کردن کارها بر روی مشتری (با اجازه)