در حالی که اصطلاح آموزش مجازی یا آموزش الکترونیک (e-learning) برای اولین بار در اکتبر 1999 در سمینار CBT در لس آنجلس به کار رفت ، ایده این کلمات به زمان بسیار ابتدایی تاریخ باز می گردد. برای اینکه آموزش مجازی به شکلی جدید و مهیج از آموزش ظاهر شود ، عناصر اصلی آن باید به عنوان بخشی لاینفک در زندگی ما بیابند و اساسی شوند. این اتفاق با اختراع خواندن و نوشتن ، ایجاد حرفه معلم و استاد ، اختراع فناوری چاپ و البته توسعه فناوری الکترونیکی رخ داده است. اساساً ، می بینیم که در پشت این مفهوم نسبتاً جدید ، ده ها انقلاب و اختراع در یادگیری و تدریس وجود دارد که راه را برای فراگیری مجازی هموار می کند. بنابراین ، بیایید نگاهی به مهمترین لحظات توسعه آموزش مجازی بیندازیم.

اگر آموزش مجازی را به عنوان نوعی فراگیری یا تدریس با کمک وسایل یادگیری یا ماشین آلات درک کنیم ، می توانیم به سال 200 پس از میلاد و امپراتوری روم برگردیم. یک قطعه رومی که در نزدیکی تریر(Trier) یافت شده است . دکتر مارسل میاندند(Dr. Marcel Mirande) در کتاب خود “De onstuitbare opkomst van de leermachine” (غیرقابل توقف ماشین یادگیری ، متأسفانه فقط به زبان هلندی موجود است) این را قدیمی ترین نمونه “ادغام فن آوری” در یادگیری و مقایسه عملکردها می نامد. روی تخته سنگ نوشتن را نسبت به لپ تاپ مدرن مقایسه می کند . روش استفاده از نوشتن تخته سنگ در مدارس اروپا تا حدود دهه 1950 مورد استفاده قرار گرفت.