1. توضیح خودی
توضیح شخصی مستلزم این است که شخص مفهومی را با کلمات خود بیان کند یا بنویسد. این یک استراتژی یادگیری فعال است که می توانید هنگام یادگیری به صورت جداگانه یا گروهی از آن استفاده کنید. “هرچه بیشتر بتوانید در مورد نحوه ارتباط یادگیری جدید با دانش قبلی خود توضیح دهید ، درک شما از یادگیری جدید قوی تر خواهد بود و ارتباطات بیشتری ایجاد خواهید کرد که به شما کمک می کند بعداً آن را به خاطر بسپارید.” (براون ، رویدیگر و مک دانیل ، 2014).

در یک مطالعه کلاسیک (چی و همکاران ، 1994) ، دانشجویان دانشگاه در حال یادگیری سیستم گردش خون بودند. آنها با پاسخ به سوالات پیچیده مورد ارزیابی قرار گرفتند. کسانی که تعداد زیادی توضیحات شخصی (توضیح دهندگان بالا) ایجاد کردند ، درک خود را بیشتر از توضیح دهندگان کم افزایش دادند. توضیح دهندگان بالا همچنین به مدل ذهنی صحیح سیستم گردش خون دست یافتند ، در حالی که توضیح دهندگان کم به این نتیجه نرسیدند.

در اینجا چند روش وجود دارد که ممکن است باعث شود این مثال ها و نمونه های ایجاد شده توسط زبان آموزان (در زیر) در آموزش الکترونیکی کار کنند:

برای توضیح یک مفهوم سریع به کاربران ارائه دهید. یک فیلد ورودی ارائه دهید تا بتوانند توضیحات خود را وارد کنند. به عنوان مثال ، در دوره ای که نحوه حل یک مشکل فنی را آموزش می دهد ، از زبان آموزان بخواهید تا هر مرحله از راه حل را به طور خودکار توضیح دهند. در پایان درس ، همه توضیحات آنها را نمایش داده و گزینه ای برای ذخیره یا چاپ ارائه دهید.
با استفاده از فضاهای خالی که اصطلاحات یا ایده های کلیدی حذف شده اند ، توضیحی جزئی ایجاد کنید. از زبان آموز بخواهید جاهای خالی را پر کند.
آموزش توضیح خود به عنوان یک استراتژی یادگیری ارزشمند. سپس کاربران را تشویق کنید که در صورت لزوم ، در نقاط مختلف یک درس ناهمزمان ، خود را توضیح دهند.

2. نمونه ایجاد شده توسط یادگیرنده
در این استراتژی ، از یادگیرندگان خواسته می شود تا نمونه های مشخصی از یک مفهوم را تولید کنند. آنها ممکن است نمونه هایی را پیدا کنند که در دنیای خارج یافت می شوند یا از مثال های شخصی استفاده کنند. فراگیران برای اطمینان از صحت مثالهای خود به بازخورد نیاز خواهند داشت. بنابراین ، در آموزش الکترونیکی ، ممکن است ابتدا مجموعه ای از مثالهای دقیق و نادرست ارائه شود و از یادگیرندگان بخواهیم نمونه هایی را که با مفهوم مطابقت دارند انتخاب کند.

روش دیگر مقایسه مثال است. این شامل ارائه یک تعریف مفهومی به همراه مثالی است که ویژگی های مهم مفهوم را نشان می دهد. سپس از یادگیرندگان بخواهید نمونه های اضافی و غیر نمونه را با نسخه اصلی مقایسه کنند. این امر مخاطب را تشویق می کند تا بر ویژگی های مهم مفهوم تمرکز کند ، که درک آن را آسان می کند.

3. بازجویی مشروح
علیرغم نام ترسناک آن ، بازجویی مفصل یک استراتژی مناسب است که می تواند یادگیری را تسهیل کند. این به پرسش از چرایی و چگونگی سوالاتی اشاره می کند که وقتی به آنها پاسخ داده می شود ، به افراد کمک می کند تا اطلاعات جدید را به دانش قبلی متصل کنند. چرا؟ زیرا وقتی شخصی به این سوالات پاسخ می دهد ، تشویق می شود که از دانش موجود خود استفاده کند. در حالت ایده آل ، این ارتباط با اطلاعات موجود ایجاد می کند ، حافظه و درک را تسهیل می کند. نمونه هایی از انواع سوالاتی که باید در آموزش الکترونیکی بپرسید یا جاسازی کنید عبارتند از:

چرا این واقعیت درست خواهد بود؟
مثالهایی که تفسیر شما را تأیید می کند کدامند؟
این مفاهیم چگونه با هم ارتباط دارند؟ اونها چجوری متفاوت هستن؟
چرا با این شرایط این اقدام را انجام می دهید؟
این استراتژی بیشتر برای مخاطبان هدف با دانش قبلی مرتبط مناسب است. و از آنجا که کسانی که دانش قبلی کمی دارند ممکن است به سوالات پاسخ نادرست بدهند یا در پاسخ دادن به آنها مشکل داشته باشند ، زبان آموزان باید راهی برای بررسی پاسخ های خود داشته باشند.

4. یادگیری مشارکتی
در یادگیری مشارکتی ، افراد ممکن است گروهی برای تکمیل یک کار با یکدیگر همکاری کنند یا ممکن است گروهی را برای بحث در مورد موضوعی و شنیدن دیدگاه های مختلف تشکیل دهند. یادگیری مشارکتی همچنین شامل آموزش همتا به همتا است. این نوع تعاملات اغلب نتایج یادگیری مثبتی دارند (اسلاوین ، 2016). اگرچه هیچ توضیحی مورد توافق وجود ندارد ، اما به نظر می رسد که فراگیران با پردازش فعال اطلاعات در حین بحث و تعامل ، درک خود را از موضوعی افزایش داده و توسعه می دهند.

نتیجه
هیچ پاسخ دقیقی در مورد اینکه چه زمانی توضیحات بیشترین تأثیر را خواهند داشت ، وجود ندارد. این بستگی به استراتژی و دانش قبلی مخاطبان دارد. برای یادگیرندگان کم دانش ، تحقیقات به استفاده از استراتژی های تشریح مانند توضیح خود در طول یادگیری اولیه برای بهبود درک مطلب و کمک به یادگیرندگان برای ایجاد بازنمایی ذهنی منسجم اشاره می کند (Roelle & Nückles، 2019). از سوی دیگر ، بازجویی مفصل و یادگیری مشارکتی ممکن است استراتژی ای باشد که یادگیری عمیق تر را در طول این فرآیند تقویت می کند.