آیا شما معلم جدیدی هستید که به دنبال راهنمایی هایی برای پیشرفت در کلاس درس هستید؟ سرپرستی به دنبال روش هایی برای حمایت از معلمان جدید شما است؟ یک مربی با تجربه که دوست دارد از معلمان جدیدتر در ساختمان شما حمایت کند؟ به گروهی از مربیان کهنه کار بپیوندید تا به توصیه های کاربردی بپردازند که هر معلم جدیدتر می تواند از آنها برای غلبه بر چالش های سالهای اول کلاس درس استفاده کند. شما این وبینار را با استراتژی های کاربردی ترک خواهید کرد تا به شما در زنده ماندن و پیشرفت در اولین سال های خود به عنوان مربی کمک کند.

به نظر می رسد این مفهوم متناقض است ، درست است؟ شما آموزش دیده اید که سر خود را پایین نگه دارید ، کار خود را انجام دهید و سعی کنید مورد توجه قرار نگیرید. شما یک معلم جدید هستید ؛ مدت تصدی دو تا چهار سال است ، و شما فقط سعی می کنید زنده بمانید. اما این چند سال اول نه تنها در ایجاد هویت معلم شما مهم است ، بلکه شاید مهمتر از همه ، در ایجاد شادی خود در این زمینه است.

حفظ معلم یک مسئله بزرگ در آموزش و پرورش امروز است ، و من استدلال می کنم که یکی از دلایل (به دلیل دلایل دیگر) که معلمان جدیدتر ترجیح می دهند این رشته را ترک کنند به خاطر همین مفهوم است: انزوای خودخواسته تا زمان تصدی.

یک میلیون کتاب وجود دارد که استراتژی های ملموسی را برای معلمان جدید ارائه می دهد ، پیشنهاداتی در مورد اهمیت مدیریت کلاس یا ارتباط با بچه ها و موارد دیگر ارائه می دهد ، و همه اینها عالی است. اما من می خواهم به شما ، معلم جدید ، تغییر پارادایم را ارائه دهم: منتظر ریسک نشوید. اکنون زمان آن فرا رسیده است که شما باشید و در اینجا پنج حوزه در آموزش وجود دارد که شما باید از دیروز ریسک کنید.

1.با دانش آموزان خود ریسک کنید
ریسک پذیری با دانش آموزان شما طیف گسترده ای از امکانات را شامل می شود. من دوست دارم در سه گروه مختلف با دانش آموزان ریسک کنم:

خطرات آموزشی
خطرات احتمالی
خطرات شخصی
مناطق به طور کلی بیشتر از خطرات آموزشی حمایت می کنند. همانطور که ولسوالی ها برای برنامه ریزی یادگیری حرفه ای برای معلمان-به ویژه معلمان جدید-کار می کنند ، در بدترین حالت ، انگیزه ای ذاتی برای آموزش های جدید و در بهترین حالت ، به اشتراک گذاری عمدی روش های پیشرفته آموزش وجود دارد.

خطرات احتمالی شامل پتانسیل شما به عنوان یک معلم جدید نمی شود ، بلکه شامل دانش آموزان شما می شود. همانطور که در مورد برنامه ریزی دروس فکر می کنید ، کمتر نگران کارهایی باشید که فکر می کنید بچه ها قادر به انجام آن نیستند و بیشتر بر آنچه بچه ها با حمایت مناسب می توانند انجام دهند تمرکز کنید. به عبارت دیگر ، پتانسیل بچه ها را به خطر بیندازید. شاگردانم هرگز من را ناامید نکرده اند!

در نهایت ، با به اشتراک گذاشتن بیشتر خود ، ریسک های شخصی را انجام دهید. از صحبت درباره خود به عنوان یک دانش آموز دبیرستانی یا کالج نترسید. به دانش آموزان خود بگویید یا به آنها نشان دهید که به عنوان یک پدر ، یک مربی یا یک پسر چه کسی هستید. بچه ها می خواهند ما را به عنوان مردم بشناسند.

2.با خانواده خود ریسک کنید
ارتباط با خانواده ها احتمالاً زمینه ای است که من بیشترین رشد را در آن داشته ام ، و همان جایی است که ای کاش به عنوان یک معلم جدید بیشتر در مورد آن می شناختم. در این منطقه یک معمای وحشتناک دلهره آور وجود دارد: هیچکس دوست ندارد با اخبار بد به خانه تلفن کند و هیچکس وقت ندارد با خبرهای خوب به خانه تلفن کند. در نتیجه ، وقتی من یک معلم جدید بودم ، صادقانه تمایل داشتم که از تماس با خانه خودداری کنم. به خودم گفتم:

“اگر به دلیل مشکلی باشد ، من خودم آن را حل می کنم … یا شاید یک ایمیل ارسال کنم. و اگر خبر خوبی است ، خوب ، من به دانش آموز گفتم چقدر افتخار می کنم. مطمئنم که او به خانواده می گوید. “

با گذشت زمان و با تجربه بیشتر برای کمک به اعتماد به نفس در حال رشد ، به سرعت متوجه شدم که چه فرصت های فوق العاده ای را از دست داده ام. این فرصت برای ارتباط با خانواده های ما با بیش از یک ایمیل این شانس است که مدرسه را مشارکت کنیم ، نه نهاد. بنابراین ، با بروز شرایط خوب و بد ، چند دقیقه اضافی را بیابید ، با اعصاب خود مبارزه کنید ، تلفن بردارید و مشارکت های جدیدی ایجاد کنید.

3.با همکاران خود ریسک کنید
در برخی موارد ، همه ما این توصیه را شنیده ایم که معلمان جدید نباید در PLC ها ، جلسات گروه ها یا جلسات هیات علمی صحبت کنند زیرا “هنوز چیزی نمی دانند. آنها جدید هستند ” این ، شاید بیش از هر توصیه دیگری در آموزش و پرورش ، به طرزی وصف ناپذیر مرا آزار می دهد. اولین کاری که من هنگام استخدام معلمان جدید انجام می دهم این است که با آنها ملاقات کنم تا این فکر را از بین ببرم. من به آنها می گویم،

“شما به دلایلی استخدام شده اید. زیرا شما یک ستاره راک هستید وقتی در PLC ها و جلسات دپارتمان هستید ، صدای شما نیز به اندازه صدای دیگران اهمیت دارد. برو خودت باش! »

4.با مدیریت خود ریسک کنید
من یک سورپرایز برای شما دارم: مدیران نیز مردم هستند (خدایا … راز آنها را خراب نکن). البته شما این را قبلاً می دانستید ، اما مهم است که این واقعیت را به خاطر بسپارید. من این درس را از یکی از معلمان جدیدی که استخدام کردم آموختم. او به طور معمول فقط به من سلام می کرد یا می پرسید تعطیلات آخر هفته ام چگونه است یا می خواهد ببیند آیا بعد از مدرسه برنامه تفریحی دارم یا نه. در ابتدا ، من را کمی متاثر کرد زیرا در کل ، معلمان وقت این گونه صحبت های کوچک را ندارند – مخصوصاً با مدیران ، اما با گذشت سال ، این یادآوری بسیار خوبی بود که اهمیت این ارتباط اجتماعی را مهم می داند. صحبت است در واقع ، او به من انگیزه داد تا مطمئن شوم که این کار را بیشتر هنگام عبور از دفاتر دستیار و مدیر انجام می دهم. نتیجه عالی بوده است. ساده است: هرچه بیشتر همکاران ، معلمان و مدیریت خود را به عنوان مردم بشناسیم ، بیشتر می توانیم با آنها برای ایجاد یک مکان احترام همکاری کنیم.

5. با خود ریسک کنید
پذیرفتن ریسک های فردی تنها راه دیگری برای گفتن این است که مراقب خود باشید. معلمی چیزی فراتر از یک شغل است – من این را می فهمم. با این حال ، اگر با خود خوب نباشید ، برای کسی خوب نیستید.

آیا واقعاً می خواهید بیدار بمانید تا پایان بازی دوشنبه شب فوتبال را تماشا کنید؟ انجام دهید.
آیا می خواهید ساعت 6:30 بعد از ظهر سه شنبه بخوابید زیرا بازی فوتبال دوشنبه شب را بیدار بودید؟ انجام دهید.
از یک روز طولانی خسته شده اید ، اما آیا می خواهید پس از کنفرانس های والدین و معلمان به مشروب های خود بپیوندید؟ انجام دهید.
آیا از تلاش برای ساختن درس عالی برای فردا خسته شده اید زیرا ساعت 11:30 شب است؟ برو بخواب. آن درس عالی خواهد بود
من فکر میکنم شما میخواهید درجه بگیرید. اجازه ندهید آموزش شما را از بودن و لذت بردن از زندگی باز دارد.

آموزش آسان نیست ، و احتمالاً این پنج نوع خطر احتمالاً کار را آسان نمی کند. با این حال ، پذیرفتن این خطرات به شما کمک می کند تا دانش آموزان ، خانواده ها ، همکاران ، مدیران و “راک استار شما” را بهتر بشناسید. و اگر بتوانید چند سال اول را با انجام همه این کارها ترک کنید ، چند سال آینده شما بسیار پرشورتر ، مولدتر و مثبت تر خواهد بود!